خاله ریزه ی مامان و بابا

ازش که میپرسیم  خونتون کجاست میگه شهدا.خونه عزیز کجاست باز شهدا .خونه گوهرشاد کجاست شهدا و کلا اینجوریه که همه تو شهدا زندگی میکنن مگر اینکه خلافش ثابت بشه. عزیزش که بهش میگن خونمون شهدا نیست با یه حالت جالبی میگه عزیز ....شهداست

خدا نکنه یه لحظه چادر من یا خالش یا هرکی که بغلش کرده از سرش بیفته سریع تذکر میده که چادر_سر اونوخ خودش هرجا که احساس عدم راحتی بکنه شلوارش و بعضا بلوزش رو در میاره و واسه خودش میچرخه هیشکیم زورش نمیرسه به این فسقلی که لباساشو تنش کنه

یه دوست خوبی داره به ایم گوهرشاد بانو که خیلیم دوسش داره.البته وقتی بهش میرسه فقط اولش بوس و بغله و بعد بساط کتک کاری و گرفتن وسایل گوهرشاد آغاز میشه. حالا این دوست خوبش رفته کربلا و آلا حسابی دلتنگه دوستشه.یه وقتایی تو تلویزیون نی نی میبینه میگه گوهرشاد یا یه وقت تو خونه داره راه میره میگه مامان..گوهرشاد نیس. بله بچه انقدی دلش واسه دوستش تنگ میشه اما دوستای ما چی؟